Besta afmælisgjöfin að vera heilbrigð

Sigríður Jensdóttir,

fyrrverandi forseti bæjarstjórnar á Selfossi – 70 ára

Sig­ríður Ingi­björg Jens­dótt­ir fædd­ist í Hnífs­dal 29. apríl 1950 og ólst þar upp á Ísa­fjarðar­vegi 4. Eft­ir grunn­skóla fór hún í Héraðsskól­ann á Núpi í Dýraf­irði og svo einn vet­ur í Versl­un­ar­skóla Íslands. Eft­ir það gekk hún í Hús­mæðraskól­ann Ósk á Ísaf­irði og út­skrifaðist hún þaðan vorið 1969.

Sama ár eignaðist hún sitt fyrsta barn og ekki varð úr frek­ara námi en hug­ur­inn hafði stefnt á hjúkr­un­ar­nám. Sig­ríður gift­ist Bárði Guðmunds­syni 27.12. 1970. Hann stundaði nám við Tækni­skóla Íslands frá 1969-1974 og þann tíma starfaði Sig­ríður við ýmis störf en lengst af sem dag­móðir, einkum þó á vet­urna, en fór flest sum­ur til Ísa­fjarðar og vann í fiski í hraðfrysti­hús­inu í Hnífs­dal. Árið 1978 flytja þau hjón í Hvera­gerði og á Sel­foss 1982 og hafa búið þar síðan. Árið 1981 hóf Sig­ríður störf sem lækna­rit­ari ásamt fleiri störf­um hjá SÁÁ að Sogni í Ölfusi og var þar í sjö ár.

Árið 1986 ákvað Kvenna­list­inn á Sel­fossi að bjóða fram lista í bæj­ar­stjórn­ar­kosn­ing­um og var Sig­ríður þar í efsta sæti og fékk Kvenna­list­inn einn mann kjör­inn. Sig­ríður var svo kjör­in for­seti bæj­ar­stjórn­ar fyrsta árið henn­ar í bæj­ar­stjórn og svo formaður bæj­ar­ráðs árið eft­ir og var hún í þess­um embætt­um sitt hvert árið þau 12 ár sem hún var í bæj­ar­stjórn. Hún kom að því að stofna Héraðsnefnd Árnes­inga árið 1988 og var kjör­in odd­viti og formaður héraðsráðs á fyrsta fundi Héraðsnefnd­ar­inn­ar og gegndi þeim embætt­um þar til hún hætti sem bæj­ar­full­trúi fyr­ir kosn­ing­arn­ar 1998.

Sig­ríður tók þátt í hinum ýmsu nefnd­um og ráðum og var meðal ann­ars í full­trúaráði Bruna­bóta­fé­lags Íslands, eini kvenmaður­inn þá. Árið 1989 var hún feng­in til að koma til starfa hjá Bruna­bóta­fé­lagi Íslands sem þá var búið að ákveða að sam­einaðist Sam­vinnu­trygg­ing­um Íslands og til varð Vá­trygg­inga­fé­lag Íslands, hún starfaði þar svo í rúm 28 ár eða þar til í októ­ber 2017 þegar hún var 67 ára og varð að hætta vegna ald­urs. Sig­ríður var í hópi fólks sem stofnaði Klúbb­inn Strók á Suður­landi sem ætlaður er fyr­ir fólk sem á eða hef­ur átt við geðræn vanda­mál að stríða og var hún fyrsti formaður hans og gegndi því starfi í fjölda ára. Erfiðasta verk­efnið sem hún seg­ist hafa tek­ist á við er að elsti son­ur þeirra hjóna, sem var bráðvel gef­inn og gekk vel í námi og íþrótt­um, ánetjaðist fíkni­efn­um og sú bar­átta tók á alla fjöl­skyld­una, ömmu hans og afa og alla í kring­um þau. Hann lést svo í bruna ásamt vin­konu sinni í októ­ber 2018.

„Áhuga­mál mín eru núm­er eitt fjöl­skyld­an. Lík­ams­rækt á og hef­ur átt stór­an sess hjá mér und­an­far­in ár. Ég og vin­kona mín, Þór­unn Þór­halls­dótt­ir, tók­um okk­ur til í sept­em­ber 1993 og fór­um út í göngu kl. 6 að morgni þris­var í viku og höf­um gert það síðan með fáum und­an­tekn­ing­um fram til þessa skrýtna ástands sem er þessa dag­ana. Þá hef ég stundað jóga í 15 ár og hef­ur eig­inmaður minn komið með und­an­far­in ár bæði í göng­una og jóga.

Okk­ur þykir gam­an að ferðast og höf­um gert mikið af því og höf­um gengið West High­land Way og Great Glen Way í Skotlandi. Ekki má gleyma mín­um heil­ögu stund­um á laug­ar­dags­morgn­um þegar ég fæ sunnu­dagskross­gátu Morg­un­blaðsins, þær stund­ir er ég búin að eiga í fjölda ára. Í dag, 70 ára, er ég heil­brigð, í jafn­vægi og mér líður vel. Ég gæti ekki fengið betri af­mæl­is­gjöf.“

Fjöl­skylda

Eig­inmaður Sig­ríðar er Bárður Guðmunds­son, f. 27.10. 1950, fv. bygg­ing­ar- og skipu­lags­full­trúi Árborg­ar, en hann hætti störf­um 1.4. sl. eft­ir 35 ára starf. For­eldr­ar hans voru hjón­in Guðmund­ur Bárðar­son, f. 9.2. 2018, d. 27.6. 1977, vél­stjóri og öku­kenn­ari, og Mar­grét Ingi­björg Bjarna­dótt­ir, f. 8.8. 1915, d. 3.3. 1963, vefnaðar­kenn­ari.

Börn Sig­ríðar og Bárðar eru:

1) Guðmund­ur, f. 29.11. 1969, d. 31.10. 2018;

2) Kristjana Hrund, f. 16.11. 1972, ensku­kenn­ari við Fjöl­brauta­skóla Suður­lands. Eig­inmaður: Guðjón Öfjörð Ein­ars­son. Börn þeirra eru a) Jó­hann Bragi, sam­býl­is­kona: Rakel Sunna Pét­urs­dótt­ir; b) Anna Sig­ríður, sam­býl­ismaður: Marinó Marinós­son; c) Bárður Ingi og d) Jenný Arna;

3) Jens Hjör­leif­ur, f. 20.8. 1979, dr. í eðlis­fræði, pró­fess­or við Kon­ung­lega tækni­há­skól­ann í Stokk­hólmi. Sam­býl­is­kona: Maria-Th­eresa Ri­der;

4) Helgi, f. 20.12. 1982, verk­fræðing­ur hjá Verkís. Eig­in­kona: Anní Gerða Jóns­dótt­ir. Börn þeirra eru Jón Trausti, Ingi­björg Lilja og Sigrún Sara;

5) Hlyn­ur, f. 20.12. 1982, dr. í líf­fræði og starfar hjá Haf­rann­sókna­stofn­un. Eig­in­kona: Helga Ýr Erl­ings­dótt­ir. Börn þeirra eru Krist­ín Edda, Mar­grét Una og Örn Kári.

Systkini Sig­ríðar eru Elísa­bet, f. 16.9. 1952, Hjör­leif­ur Krist­inn, f. 7.8. 1955 og Aðal­heiður, f. 20.11. 1964.

For­eldr­ar Sig­ríðar: hjón­in Kristjana Kristjáns­dótt­ir, f. 11.12. 1929, d. 19.12. 2016, hús­móðir og verka­kona í Hnífs­dal, og Jens Guðmund­ur Hjör­leifs­son, f. 13.11. 1927, fyrr­ver­andi fisk­matsmaður, nú bú­sett­ur á Sel­fossi.

Morgunblaðið miðvikudagurinn 29. apríl 2020.


Skráð af Menningar-Bakki.

Regína Thorarensen (1917 - 2006).

Merkir Íslendingar - Regína Thorarensen

Regína Thor­ar­en­sen fædd­ist á Stuðlum í Reyðarf­irði 29. apríl 1917. For­eldr­ar henn­ar: Emil Tóm­as­son, bóndi og bú­fræðing­ur, og k.h., Hild­ur Þuríður Bóas­dótt­ir, hús­freyja.
 

Emil var son­ur Tóm­as­ar, bónda á Syðra-Krossa­nesi í Eyjaf­irði Jóns­son­ar og Guðrún­ar, móður Önnu, ömmu Valdi­mars Jó­hanns­son­ar bóka­út­gef­anda. Guðrún var dótt­ir Guðmund­ar, dbrm. í Stóra-Dun­haga í Hörgár­dal Hall­dórs­son­ar, b. á Krossa­stöðum Jóns­son­ar, bróður Jóns, afa Jóns Magnús­son­ar for­sæt­is­ráðherra. Syst­ir Hall­dórs var Guðrún, langamma Stef­áns Jó­hanns Stef­áns­son­ar for­sæt­is­ráðherra.
 

Hild­ur var dótt­ir Bóas­ar Bóas­son­ar, bónda á Stuðlum, bróður Bó­el­ar, lang­ömmu Geirs Hall­gríms­son­ar for­sæt­is­ráðherra. Móðir Bóas­ar var Guðrún, syst­ir Páls á Sléttu, afa Páls, afa Kjart­ans Gunn­ars­son­ar, fyrrv. fram­kvæmda­stjóra Sjálf­stæðis­flokks­ins, og Harðar Ein­ars­son­ar fram­kvæmda­stjóra.
 

Eig­inmaður Regínu var Karl Fer­d­inand Thor­ar­en­sen járn­smíðameist­ari sem lést 1996. For­eldr­ar hans voru hjón­in Jó­hanna Sigrún Guðmunds­dótt­ir hús­freyja og Jakob Jens Jak­obs­son Thor­ar­en­sen, bóndi, vita­vörður, há­karla­formaður, sím­stöðvar­stjóri, bréf­hirðingamaður og úr­smiður.
 

Börn Regínu og Karls: Hilm­ar Friðrik, Guðbjörg Karólína, Guðrún Em­il­ía og Emil.
 

Regína og Karl bjuggu í Skerjaf­irði 1939-42, í Djúpu­vík á Strönd­um 1942-47, á Gjögri 1947-62, á Eskif­irði 1962-81 og á Sel­fossi 1981-96. Síðan bjó Regína í Huldu­hlíð, dval­ar­heim­ili aldraðra á Eskif­irði.
 

Regína var frétta­rit­ari Morg­un­blaðsins 1954-63 og Dag­blaðsins frá stofn­un þess og síðar DV á Eskif­irði, Gjögri og Sel­fossi. Hún var í hópi þekkt­ari frétta­rit­ara, bein­skeytt­ur og skemmti­leg­ur penni, áhuga­söm um al­manna­heill og fé­lags­mál og lét mikið til sín taka á mann­fund­um og með skrif­um í dag­blöð.
 

Regína lést 22. apríl 2006.



Skráð af Menningar-Bakki.

Skúli Halldórsson (1914 - 2004).

Merkir Íslendingar - Skúli Halldórsson

Skúli fædd­ist á Flat­eyri við Önund­ar­fjörð 24. apríl 1914. For­eldr­ar hans voru Hall­dór G. Skúla­son, lækn­ir í Reykja­vík, og Unn­ur Skúla­dótt­ir Thorodd­sen hús­móðir.
 

Móðir Hall­dórs var Mar­grét Eggerts­dótt­ir, bónda á Fossi í Vest­ur­hópi, bróður Helgu, lang­ömmu­Björg­vins Schram, for­seta KSÍ, föður Ell­erts B. Schram, fyrrv. for­seta ÍSÍ og fyrrv. rit­stjóra og alþing­is­manns.
 

Unn­ur var syst­ir Guðmund­ar lækna­pró­fess­ors, Katrín­ar, alþm. og yf­ir­lækn­is, Krist­ín­ar, yf­ir­hjúkr­un­ar­konu og skóla­stjóra, Bolla borg­ar­verk­fræðings og Sig­urðar verk­fræðings, föður Dags skálds og afa Katrín­ar Jak­obs­dótt­ur mennta­málaráðherra.

Unn­ur var dótt­ir Skúla Thorodd­sen alþm. og Theo­dóru Thorodd­sen skáld­konu. Bróðir Skúla var Þórður, faðir Em­ils Thorodd­sen tón­skálds.
 

Eig­in­kona Skúla var Stein­unn Guðný Magnús­dótt­ir sem lést 1997, en börn þeirra eru Magnús arki­tekt og Unn­ur fiski­fræðing­ur.
 

Skúli lauk prófi frá VÍ, prófi í kontra­punkti, tón­smíðum og út­setn­ingu frá Tón­list­ar­skól­an­um í Reykja­vík 1947 og prófi í pí­anó­leik frá sama skóla 1948.
 

Skúli var skrif­stofumaður hjá SVR 1934-44 og skrif­stofu­stjóri þar til 1985. Hann kenndi pí­anó­leik 1948-52, var und­ir­leik­ari hjá fjölda óperu­söngv­ara og leik­ara.
 

Skúli er í hópi þekkt­ustu ís­lenskra tón­skálda síðustu ald­ar. Hann samdi á annað hundrað söng­lög, svo sem Smaladrenginn og Smalastúlkuna, um tutt­ugu hljóm­sveit­ar­verk og kammer­verk og um tíu pí­anó­verk. Þá komu út eft­ir hann tólf söng­lög við ljóð Jóns Thorodd­sen og tíu söng­lög við ljóð Theo­dóru Thorodd­sen.

Hann fékk verðlaun frá Rík­is­út­varp­inu fyr­ir laga­flokk sinn við ástar­ljóð Jónas­ar Hall­gríms­son­ar.

Skúli var í stjórn Tón­list­ar­fé­lags­ins og STEF í tæp 40 ár, var formaður STEF í 20 ár og sat í stjórn BÍL í ára­tug.
 

Skúli lést 23. júlí 2004.

 

Skúli Halldórsson og Vigdís Finnbogadótir í

80 ára afmælisfagnaði Skúla sem Önfirðingafélagið

hélt honum til heiðurs í Gamlabíói í Reykjavík 1994.
 

Skráð af Menningar-Bakki.

          Fróði ÁR 33

BIBarinn grúskar í myndasafninu - árið er 2005

 

, ,

Skráð af Menningar-Bakki.

       Hásteinn ÁR 8
 

BIBarinn grúskar í myndasafninu - árið er 2005

 

Skráð af Menningar-Bakki.

      Jón á Hofi ÁR 62
 

BIBarinn grúskar í myndasafninu - árið er 2005.
 

Skráð af Menningar-Bakki.

   -Vestfirskir listamenn -

Skúli Kristján Halldórsson

Listin gengur oft í ættir og svo læra líka börnin það sem fyrir þeim er haft. Þó húsfreyjan Unnur Thoroddsen starfaði ekki í listinni þá spilaði hún mikið á píanó. Þegar auð stund gafst settist hún við klaverið og á sömu stund skondraðist Skúli sonur hennar við fætur mömmu og lagði eyrað við hljóðfærið. Hér erum við sannarlega að tala um músíkeyra. Það hafði okkar vestfirski listamaður en hann heitir Skúli Halldórsson.

Á unga aldri var hann búinn að ákveða að hann ætlaði að verða píanóleikari og varð gott betur en það því hann varð einnig tónskáld. Fæddur og uppalinn á Flateyri og til að styrkja ættarlistakenninguna skal þess strax getið að langafi hans var skáldið Jón Thoroddsen og amma Skúla er þuludrottningin Theó- dóra Thoroddsen. Ekki má svo gleyma Muggi frænda. Seinna átti Skúli eftir að semja músík við verk þessarar einstöku lista- þrenningar.

Engum sögum fer hinsvegar af listagáfum föðursins Halldórs Georgs Stefánssonar er starfaði sem læknir á Flateyri. Hinsvegar fara alltof margar vínsögur af doktornum enda fór það svo að hann var settur úr embætti. Fjölskyldan tók sig upp og flutti á Ísafjörð hvar húsbóndinn fékkst við læknisstörf.

Á Ísafirði var meðal kennara Skúla alþýðulistamaðurinn Jón Hróbjartsson. Hann var eins og allir listamenn í mörgum störfum, var með meiru stjórnandi barnakórs og undirleikari um leið. Þá var nú gott að hafa lítið músíkséní í hópnum eins og hann Skúla sem ósjaldan var settur við orgelið meðan stjórnandinn reyndi að leiða krakkaskarann á réttu tónana.

Fjölskyldan fluttist loks til Reykjavíkur og var Skúli þá ósjaldan hjá Theódóru ömmu í Vonarstræti 12 enda var þar jafnan fjölmenni og mikill erill jafnvel bara eins og á fjörugustu listamannaknæpu. Skúli settist á skólabekk í Ingimarsskóla hvar Þórbergur Þórðarson var meðal kennara hans og þaðan lá leiðin í Verslunarskóla Íslands. Það var einmitt á Verslunarskólaskemmtun í Iðnó 1932 sem Skúli kom fyrst fram opinberlega sem píanóleikari. Hann var þegar byrjaður að semja músík á þessum árum m.a. Jójó-valsinn og voru nóturnar gefnar út sérstaklega og seldust vel. Sumir vilja meina að þar hafi skipt mestu að það var mynd af hinu unga tónskáldi á forsíðunni. Þetta var aðeins upphafið og síðan fylgdu fjölmargar útgáfur laga hans á prenti.

Árið 1941 kom út sönglagahefti Skúla hvar öll lögin voru við ljóð langafa, Jóns Thoroddsens, þar á meðal Smaladrengurinn eitt hans vinsælasta lag. Áform Skúla um að leggja músíkina fyrir sig höfðu hinsvegar ekkert breyst en það er jú alltaf gott að hafa eitthvað með listinni. Þannig var það hjá Skúla sem starfaði lengst af á kontórnum hjá Strætisvögnum Reykjavíkur. Leiðin lá loks í Tónlistarskóla Reykjavíkur hvar hann stúderaði bæði píanóleik og tónsmíðar. Skúli var gífurlega afkastamikið tónskáld ekki síst þar sem hann stundaði aðra vinnu með listinni. Samdi hann vel á annað hundrað tónverka bæði hljómsveitar- og kammerverk sem og fjöldamörg sönglög. Mörg verkanna hafa komið út í nótnaheftum, hljómplötum og geisladiskum.

Eins og áður var getið var hann iðinn við að semja músík við verk eigin ættar. Hann leitaði þó einnig fanga útfyrir ættina og samdi m.a. músík við ljóð Vilhjálms frá Skáholti en þeir voru jafnframt góðir mátar, Einars Benediktssonar, Jóhannesar úr Kötlum og hins vestfirska Steins Steinarrs. Skúli var einnig undirleikari hjá mörgum stórsöngvaranum mætti þar nefna Kristinn Hallsson og Sigurð Ólafsson.

Hann var og mjög virkur í félagsstarfi músíkskálda hér á landi árið 1950 settist hann í stjórn bæði Tónskáldafélags Íslands og hins umdeilda STEFS. Stórmúsík skáldið Jón Leifs barðist eins og riddari fyrir hönd sinna kollega og var Skúli hans bandamaður. Enda tók hann við stjórnartaumunum þar á bæ eftir að Jón hélt á önnur svið. Alls starfaði hann í um fjóra ártugi í stjórnum þessara félaga auk þess átti hann sæti í stjórn Bandalagi íslenskra listamanna í áratug.

Þekktasta lag Skúla er án efa valsinn Augun þín sem hann samdi til lífsförunautar síns Steinunnar Guðnýjar Magnúsdóttur. Ástæðan er sú að 16 árum eftir að hann samdi valsinn sló franska lagið Dómínó í gegn um heim allan og þótti Skúla lagið mjög keimlíkt sínu. Hann leitaði til STEFS með málið sem hafði svo aftur samband við samskonar félag þeirra Frakka. Utanaðkomandi aðilar tóku málið fyrir og komust að þeirri niðurstöðu að bæði verkin væru sjálfstæð og því hefði hinn franski ekki nappað laginu frá kollega sínum á Íslandi.

Málið vakti svo mikla athygli hér á landi að úr varð sérstök gamanvísa við hið franska lag, Dómínó, er Brynjólfur Jóhannesson, leikari, flutti með bravúr og söng þá m.a.:
Domino, Domino,
finnst mér afi þinn íslenskur vera.
Um þig stendur styr,
sextán árum fyr
Skúli samdi þig og þó
Þykistu vera frönsk, Dominó?

Rétt er að benda áhugasömum lesendum á hina hressilegu og mjög svo opinskáu ævisögu Skúla, Lífsins dóminio, 1992, sem er einmitt aðalheimild þessa greinakorns.

Elfar Logi Hannesson

BB fréttablað á Vestfjörðum

 

Skráð af Menningar-Bakki

  Morgunstund í Shellskálanum
 

                           á Stokkseyri fyrir um 15 árum

BIBarinn grúskar í myndasafninu.

. . Skráð af Menningar-Bakki.

Jón Ísberg (1924 - 2009).

Merkir Íslendingar - Jón Ísberg

Jón Ísberg, sýslumaður Húnvetninga, var fæddur á Möðrufelli í Eyjafirði 24. apríl 1924, sonur Árnínu Hólmfríðar Ísberg húsmóður og Guðbrands Ísberg sýslumanns.

Hann lauk stúdentsprófi frá Menntaskólanum á Akureyri árið 1946 og embættisprófi í lögfræði frá Háskóla Íslands 1950. Hann varð fulltrúi sýslumanns Húnavatnssýslu á Blönduósi 1951 og var sýslumaður Húnvetninga árin 1960 til 1994

Jón sat meðal annars í hreppsnefnd áratugum saman og var oddviti í níu ár. Einnig sat hann í byggingarnefndum vegna heilbrigðisstofnana, félagsheimilis, skóla og bókasafns.

Á háskólaárum sínum sat Jón í stjórn Vöku og var formaður Orators, félags laganema, og síðar formaður Sýslumannafélags Íslands. Jón var enn fremur formaður Skógræktarfélags Austur-Húnvetninga, Lionsklúbbs Blönduóss og Veiðifélags Laxár á Ásum, skátaforingi og safnaðarfulltrúi.


Jón var varaþingmaður Norðurlands vestra apríl 1967 (Sjálfstæðisflokkur).

Börn Jóns og konu hans, Þórhildar Guðjónsdóttur héraðsskjalavarðar, eru sex:

Arngrímur héraðsdómari,

Eggert Þór framkvæmdastjóri,

Guðbrandur Magnús prentari,

Guðjón hagfræðingur,

Jón Ólafur sagnfræðingur

 og Nína Ósk mannfræðingur.

Jón Ísberg lét þann 24. júní 2009.
 

Skráð af Menningar-Bakki.


 

   Gleðilegt sumar


 

Skráð af Menningar-Bakki.