-Dagur íslenskrar tungu-

Að tillögu menntamálaráðherra ákvað ríkisstjórn Íslands, haustið 1995, að 16. nóvember ár hvert, sem er fæðingardagur Jónasar Hallgrímssonar, yrði dagur íslenskrar tungu. Í framhaldi af því hefur menntamála- og menningarmálaráðuneytið árlega beitt sér fyrir sérstöku átaki í þágu íslensks máls og helgað þennan dag rækt við það. Með því móti beinist athygli þjóðarinnar að stöðu tungunnar, gildi hennar fyrir þjóðarvitund og alla menningu.

Dagur íslenskrar tungu var fyrst haldinn hátíðlegur árið 1996. Fjölmargir aðilar lögðu hönd á plóg og efndu til viðburða af þessu tilefni. Má þar nefna fjölmiðla, skóla, stofnanir og félög. Mennta- og menningarmálaráðuneytið hélt hátíðarsamkomu og veitti þar í fyrsta sinn Verðlaun Jónasar Hallgrímssonar og sérstakar viðurkenningar fyrir störf í þágu íslenskunnar. Dagur íslenskrar tungu hefur verið haldinn hátíðlegur með svipuðu sniði og sífellt fleiri aðilar taka virkan þátt í honum með ýmsu móti.

Dagur íslenskrar tungu er opinber fánadagur.

Hinn 16. nóvember skal draga fána á stöng á húsum opinberra stofnana, sem eru í umsjá valdsmanna eða sérstakra forstöðumanna ríkisins, sbr. 2. gr. forsetaúrskurðar um fánadaga og fánatíma nr. 5/1991 . Einnig fer vel á því að aðrir dragi íslenska fánann að húni á degi íslenskrar tungu.

 

-Himnakoss Jónasar- 16. nóv. 2019

Skráð af Menningar-Bakki.

 -Fólkið og fjárlögin-

Verið öll hjartanlega velkomin

á opinn fund með Oddnýju og Ágústi!

Opinn fundur verður á laugardaginn 16. nóvember 2019 í húsnæði Samfylkingarinnar Eyrarvegi 5, Selfossi. kl. 11:00.

Þau Ágúst Ólafur Ágústsson og Oddný G. Harðardóttir ætla að fara yfir umræðuna um fjárlögin sem fer fram í þessari viku, en auk þess verður tækifæri til að spjalla um hvað er að frétta af samgöngumálum, lækkun veiðigjalda til útgerðarinnar og heilbrigðismál.

Tilvalið tækifæri til að ræða stöðuna í stjórnmálunum!



Samfylkingin.




Skráð af Menningar-Bakki.

Vilbergur Magni Óskarsson,

kennari og fagstjóri skipstjórnar – 60 ára

Lærifaðir skipstjóranna

Vil­berg­ur Magni Óskars­son er fædd­ur 14. nóv­em­ber 1959 á Sel­fossi, en ólst upp á Eyr­ar­bakka. „Áður en ég varð 10 ára var ég far­inn að aðstoða kart­öflu­bónda við að taka upp á haust­in. Í þorp­inu voru nokkr­ir kart­öflu­bænd­ur og ég held að flest börn­in í þorp­inu hafi á þess­um árum unnið við að taka upp kart­öfl­ur á haust­in fram að skóla­byrj­un. Held reynd­ar að skól­inn hafi ekki getað byrjað fyrr en búið var að taka upp. En ann­ars eyddi maður flest­um stund­um í fjör­unni á þess­um tíma og kom yf­ir­leitt vot­ur heim.“

Magni vann í skóla­frí­um, í grunn- og gagn­fræðaskóla, í fisk­vinnslu hjá Fiski­veri og í frysti­hús­inu, aðallega í salt­fiski, en á sumr­in hjá hreppn­um. Hann fór fyrst á sjó­inn 16 ára sem há­seti í af­leys­ing­ar á Vala­fell, sem frysti­húsið átti, síðan sem kokk­ur á bátn­um Aski og þaðan yfir á stærri bát sem hét Sól­borg og var þar um vet­ur­inn 1976-1977 á neta­veiðum. „Eft­ir humar­vertíð á báti sem hét Ála­borg, sum­arið 1977, sótti ég um starf hjá Eim­skip og var ráðinn há­seti um borð í Brú­ar­fossi, sem var í Am­er­ík­u­sigl­ing­um. Sem var mikið æv­in­týri fyr­ir 17 ára strák.

Á Brú­ar­fossi var ég fram í maí 1978 er ég lenti í slysi um borð og sigldi ekki meira það sum­arið og sett­ist á skóla­bekk í Stýri­manna­skól­an­um þá um haustið. Á milli bekkja í Stýri­manna­skól­an­um var ég stýri­maður á humar­vertíð á Jó­hanni Þorkels­syni frá Eyr­ar­bakka. Eft­ir að ég lauk far­manna­prófi 1981 var ég há­seti á tog­ar­an­um Bjarna Herjólfs­syni fram á haust en fór þá sem stýri­maður á flutn­inga­skipið Ísnes og var þar til ára­móta 1981-82, er ég fór í Varðskipa­deild Stýri­manna­skól­ans.“ Magni lauk far­manna­prófi frá Stýri­manna­skól­an­um 1981, varðskipa­deild 1982 og út­gerðar­tækni frá Tækni­skóla Íslands 1983.

„Eft­ir að námi lauk starfaði ég um tvö ár sem skrif­stofu­stjóri hjá inn­flutn­ings­fyr­ir­tæki, en fór aft­ur á sjó­inn sem stýri­maður á Drífu ÁR frá Eyr­ar­bakka og tók við þeim báti sem skip­stjóri á vertíðinni 1986 og var þar fram á haust er bát­ur­inn var leigður vest­ur á firði. Haustið 1986 sótti ég um starf hjá Land­helg­is­gæsl­unni, en ég hafði hug á að prófa það og vera í nokkra mánuði. Þar var ég stýri­maður og skip­stjóri til árs­ins 2004. Fékk þar þjálf­un sem spil- og sigmaður á þyrlu Gæsl­unn­ar, TF-SIF, og starfaði í flug­deild­inni, ásamt því að fara á varðskip­in sem stýri­maður nokkra túra á ári til 1992 er ég tók við sem yf­ir­stýri­maður á Ægi og fór minn fyrsta túr sem skip­herra þar haustið 1994. Frá þeim tíma var ég á stjórn­stöð og í flug­deild og leysti af nokkra mánuði á hverju ári sem skip­herra á ein­hverju skip­anna, Óðni, Ægi og Tý. Á þess­um tíma tók ég þátt í mörg­um eft­ir­minni­leg­um björg­un­um bæði á fólki og skip­um og einnig flot­kví sem er í Hafn­ar­fjarðar­höfn. Eft­ir­minni­legt er fyrsta björg­un­in sem ég tók þátt í eft­ir að ég lauk þjálf­un sem sigmaður, en þá björguðum við flug­manni af væng flug­vél­ar hans sem nauðlent hafði í sjón­um og var að sökkva.“

Magni var send­ur á veg­um LHG í stjórn­un­ar­nám í danska sjó­liðsfor­ingja­skól­ann í Kaup­manna­höfn vet­ur­inn 1999-2000. Hann átti í nokk­ur ár sæti á veg­um LHG í nefnd sem skipu­lagði fjölþjóðleg­ar björg­un­aræf­ing­ar á Norður-Atlants­hafi, sem voru á veg­um Nato. Einnig var hann um tíma tengiliður LHG við varn­ar­liðið á Kefla­vík­ur­flug­velli.

„Haustið 2003 var mér boðið starf við kennslu í Stýri­manna­skóla Namib­íu á veg­um Þró­un­ar­sam­vinnu­stofn­un­ar Íslands og var þá í launa­lausu leyfi frá LHG í eitt ár. Ég fór einn út til Namib­íu í byrj­un janú­ar 2004 en fjöl­skyld­an kom til mín í júní og var hjá mér í þrjá mánuði. Notuðum við tæki­færið og ferðuðumst tals­vert um Namib­íu og Suður-Afr­íku.“

Þegar heim var komið var Magni ráðinn sem sviðstjóri skip­stjórn­ar­sviðs Mennta­fé­lags­ins, sem hafði tekið við rekstri Stýri­manna­skól­ans í Reykja­vík og Vél­skóla Íslands. Magni fór í kennslu­rétt­inda­nám í Kenn­ara­há­skóla Íslands til þess að öðlast kennslu­rétt­indi á fram­halds­skóla­stigi og lauk því 2006. Við sam­ein­ingu Stýri­manna­skól­ans og Vél­skól­ans árið 2006 og Iðnskól­ans í Reykja­vík árið 2008 í Tækni­skól­ann urðu til nokkuð sjálf­stæðir fag­skól­ar. Þar á meðal var Skip­stjórn­ar­skól­inn sem Magni var ráðinn skóla­stjóri yfir.

„Í störf­um mín­um þar stóð ég m.a. fyr­ir nokkr­um breyt­ing­um á nám­inu og þar á meðal að koma á dreif­námi með staðlotu­fyr­ir­komu­lagi þar sem nem­end­um, til dæm­is þeim sem starfa á sjó, gafst kost­ur á að stunda skip­stjórn­ar­nám og ná sér í skip­stjórn­ar­rétt­indi án þess að þurfa að taka sér frí í nokk­ur ár til þess að setj­ast á skóla­bekk. Ég steig til hliðar sem skóla­stjóri þegar Vél­tækni­skól­inn og Skip­stjórn­ar­skól­inn voru sam­einaðir und­ir einn skóla­stjóra og tók að mér fag­stjórn skip­stjórn­ar ásamt kennslu.“

Magni hef­ur átt sæti í sendi­nefnd á veg­um Íslands sem farið hef­ur á fundi hjá Alþjóðasigl­inga­mála­stofn­un­inni (IMO) í London, þegar til umræðu hafa verið mennt­un­ar- og ör­ygg­is­mál sjó­manna. Magni hef­ur setið í starfs­greinaráði sjáv­ar­út­vegs og sigl­inga­greina frá 2005 og verið formaður ráðsins frá 2010. Hann er sér­fróður meðdómsmaður í Héraðsdómi. Hann sat í samn­inga­nefnd Stýri­manna­fé­lags Íslands, fyr­ir hönd stýri­manna hjá Land­helg­is­gæslu Íslands, 1988-1998, var formaður Starfs­manna­fé­lags Land­helg­is­gæsl­unn­ar 1989-1990 og stjórn­ar­maður 1992-1995 og hef­ur verið stjórn­ar­maður í Holl­vina­sam­tök­um varðskips­ins Óðins frá 2010.

Áhuga­mál Magna eru bát­ar og skip, flugu­veiði og ferðalög, fjöl­skyld­an og sum­ar­bú­staður fjöl­skyld­unn­ar.

Fjöl­skylda

Eig­in­kona Magna er Brynja Björg­vins­dótt­ir, f. 19.5. 1962, lyfja­fræðing­ur. For­eldr­ar henn­ar: Hjón­in Björg­vin Guðmunds­son, f. 15.11. 1932, d. 30.8. 1992, vél­stjóri og harðfisk­verk­andi á Stokks­eyri, og Krist­ín Jó­steins­dótt­ir, f. 21.12. 1932, hús­móðir, nú bú­sett í Kópa­vogi.

Börn Magna og Brynju eru:
1) Óskar Örn Vil­bergs­son, f. 5.7. 1983, viðskipta­fræðing­ur og húsa­smíðameist­ari og starfar sjálf­stætt við bók­haldsþjón­ustu og rekstr­ar­ráðgjöf. Maki: Elísa­bet Ómars­dótt­ir leik­skólaliði. Börn: Em­il­ía Rún, f. 2010, Al­ex­and­er Magni, f. 2015, og Anna Krist­ín Óskars­dótt­ir, f. 2016, bú­sett á Eyr­ar­bakka;

2) Björg­vin Vil­bergs­son, f. 12.1. 1990, verk­fræðing­ur og stýri­maður og starfar hjá Mar­el. Maki: Shel­by Morg­an sér­kenn­ari, bú­sett í Hafnar­f­irði;

3) Krist­ín Vil­bergs­dótt­ir, f. 16.11. 1991, nemi í HÍ, bú­sett í Hafnar­f­irði;

4) Ásta Þór­unn Vil­bergs­dótt­ir, f. 20.1. 2000, nemi í HR, bú­sett í Hafnar­f­irði.

Systkini Magna eru:
Lilli­an V. Óskars­dótt­ir, f. 14.8. 1952, bús. í Kópa­vogi;

Ragn­heiður Óskars­dótt­ir, f. 1.4. 1955, skrif­stofumaður, bús. á Eyr­ar­bakka;

Sig­ríður Óskars­dótt­ir, f. 8.4. 1957, starfar hjá KPMG, bús. á Eyr­ar­bakka;

Eyrún Óskars­dótt­ir, f. 20.3. 1964, list­fræðing­ur og grunn­skóla­kenn­ari, bús. í Reykja­vík;

Edda Óskars­dótt­ir, f. 27.1. 1967, dr. í sér­kennslu­fræðum, lektor við HÍ, bús í Reykja­vík;

Hall­grím­ur Óskars­son, f. 19.12. 1970, fast­eigna­sali, bús. á Sel­fossi;

Barði Páll Óskars­son, f. 3.6. 1970, d. 13.7. 1991.

For­eldr­ar:

Hjón­in Óskar Magnús­son frá Flateyri, f. 19.3. 1931, fv. skóla­stjóri Barna­skól­ans á Eyr­ar­bakka; og Ásta Þór­unn Vil­bergs­dótt­ir frá Eyrarbakka, f. 9.7. 1932, d. 9.2. 2016, hús­móðir og verka­kona.

 

Morgunblaðið fimmtudagurinn 14. nóvember 2019



Skráð af Menningar-Bakki.

Merkir Íslendingar - Þuríður Einarsdóttir

Þuríður Ein­ars­dótt­ir, oft­ast nefnd Þuríður formaður, fædd­ist árið 1777 á Stétt­um í Hrauns­hverfi á Eyr­ar­bakka. For­eldr­ar henn­ar voru Ein­ar Ei­ríks­son, bóndi þar, og k.h. Helga Bjarna­dótt­ir.

Þuríður bjó í for­eldra­hús­um þar til hún varð 25 ára göm­ul. Hún byrjaði að róa á vor­vertíð hjá föður sin­um 11 ára göm­ul og gerðist full­gild­ur há­seti á vetr­ar­vertíð hjá Jóni í Mó­hús­um, þá rúm­lega tví­tug að aldri. Hún fékk leyfi frá sýslu­manni til að klæðast karl­manns­föt­um og klædd­ist ekki kven­manns­föt­um eft­ir það.

Síðan bjó hún í Stokks­eyr­ar­hverfi, lengst af á Götu og var formaður þar, fyrst á vor- og haust­vertíð, síðan á vetr­ar­vertíðum. Hún flutti á Eyr­ar­bakka 1830 og bjó þar til æviloka að und­an­skild­um ár­un­um 1840-1847 þegar hún dvald­ist við versl­un­ar­störf í Hafnar­f­irði. Fyrsta ára­tug­inn sem hún bjó á Eyr­ar­bakka var hún formaður í Þor­láks­höfn á vetr­ar­vertíðum og stýrði át­tær­ingi og aflaði vel. Hún var lengst af sjálfr­ar sín, ým­ist við smá­búhok­ur eða sem hús­kona á Skúms­stöðum þar til sein­ustu 8-9 árin sem hún lifði, er hún varð að þiggja sveit­ar­styrk.

Þuríður bjó um tveggja ára skeið með manni að nafni Er­lend­ur Þor­varðar­son í Eystri-Mó­hús­um. Þau eignuðust stúlku sem hét Þór­dís en hún lést fimm ára göm­ul. Löngu síðar, eða árið 1820, gift­ist hún vinnu­manni sín­um, Jóni Eg­ils­syni, sem þá var 21 árs, en þeirra hjóna­band stóð ekki lengi.

Þuríður varð fræg fyr­ir að koma upp um Kambs­ránið, en það var rán sem framið var á bæn­um Kambi í Flóa 1827. Ræn­ing­arn­ir skildu eft­ir sig verks­um­merki m.a. skó, járn­flein og vett­ling. Hún taldi sig þekkja hand­bragðið á skón­um og að för á járn­flein­in­um pössuðu við steðja í eigu Jóns Geir­munds­son­ar á Stétt­um í Hraun­gerðis­hreppi, sem var einn ráns­mann­anna.

Þuríður formaður lést í Ein­ars­höfn 13. nóvember 1863.

 

Þuríður Ein­ars­dótt­ir (1777 - 1860).

Skráð af Menningar-Bakki.

Barnaskólinn á Stokkseyri.  Ljósm.: Björn Ingi Bjarnason.

Hverfaráð Stokkseyrar

efnir til opins íbúafundar

Hverfaráð Stokkseyrar efnir til opins íbúafundar í dag, þriðjudaginn 12. nóvember 2019 kl. 20:00 í sal Barnaskólans á Stokkseyri.

Á fundinum verða bæjarstjóri Árborgar ásamt bæjarfulltrúum og munu þau sitja fyrir svörum.

Hverfaráðið hvetur alla til að mæta.

 

Skráð af Menningar-Bakki.

Matthías Jochumsson (1835 - 1920)

Merkir Íslendingar - Matthías Jochumsson

Matthías Jochumsson fæddist 11. nóvember 1835 að Skógum í Þorskafirði, sonur Jochums Magnússonar og Þóru Einarsdóttur. Þóra var systir Guðmundar, pr. á Kvennabrekku, föður Ásthildar, móður Muggs, og föður Theodóru Thoroddsen skáldkonu, ömmu Dags Sigurðarsonar skálds.
 

Foreldrar Matthíasar bjuggu við barnaómegð og gestanauð á harðæristímum og fór því Matthías til vandalausra 11 ára. Hann var til sjós og í vinnumennsku og sinnti verslunarstörfum í Flatey þar sem hann kynntist fólki sem kom honum til mennta. Hann útskrifaðist frá Prestaskólanum þrítugur að aldri.
 

Matthías var prestur á Kjalarnesi en þar missti hann fyrstu og aðra eiginkonu sína með stuttu millibili. Hann sagði þá af sér prestsskap, fór utan og varð síðan ritstjóri Þjóðólfs. Eftir að Matthías giftist þriðju konu sinni var hann prestur að Odda á Rangárvöllum í nokkur ár en síðan á Akureyri.
 

Matthías og Steingrímur Thorsteinsson voru helstu skáldmæringar síðrómantísku stefnunnar. Vinátta þeirra var einlæg þótt oft hvessti á milli þeirra. Matthías var skáld mannlífs, örlaga og tilfinninga en Steingrímur skáld hinnar ósnortnu náttúru. Matthías var mælskur, andríkur og tilfinninganæmur en Steingrímur vitsmunalegra og líklega vandvirkara skáld. Matthías var auk þess eitt mesta trúarskáld þjóðarinnar. Hann orti lofsönginn sem síðar varð þjóðsöngur Íslands. Þá samdi hann leikritið Skugga-Svein, sem var klassískt leikhúsverk hér á landi á fyrstu áratugum íslenskrar leiklistar.

Að Skógum er minnismerki um Matthías, lágmynd eftir Helga Gíslason og bautasteinn úr Vaðalfjöllum.

Að Sigurhæðum á Akureyri er safn helgað minningu hans.

Ævisaga hans, eftir Þórunni Valdimarsdóttur, Upp á Sigurhæðir, kom út haustið 2006.

Matthías lést 18. nóvember 1920.
 

Skráð af Menningar Bakki.

Bændablaðið:

Hrútavinafélagið Örvar á Suðurlandi 20 ára


 

Sjá Bændablaðið 7. nóv. 2019 bls. 34 og 35

https://www.bbl.is/files/pdf/bbl_21.tbl.2019_web.pdf

Skráð af Menningar-Bakki

.

Hrútavinafélagið Örvar er upphafsaðili Bryggjuhátíðar á Stokkseyri árið 2004. Félagið lét síðan árið 2006 byggja glæsilegt  -Svið-  á bryggjunni sem staðið hefur af sér öll vetrarbrim og er veglegt staðartákn.      - Hrútavinafélagið Örvar á Suðurlandi 20 ára -     Það bar til síðla í september árið 1999 að boð komu frá Bjarkari Snorrasyni, bónda á Tóftum í Stokkseyrarhreppi hinum forna, að til hrútasýningar væri boðað að Tóftum. Þangað skyldu sauðfjárbændur í hreppnum mæta með hrúta sína til mælinga og dóma hvað þeir gerðu allir með sóma. Hrútasýningar hafa í gegn um tíðina verið hinar merkilegustu samkomur bæði út frá faglegum atriðum og ekki síður hin besta skemmtan með ýmsum hætti. Svo hefur vissulega verið á Tóftum og samkomurnar hafist með kjötsúpumáltíð að hætti Bjarkars bónda áður en haldið er til fagstarfa í fjárhúsinu. Vegna þessa hafa hrútasýningar að Tóftum verið fjölmennar um langa tíð.   Afdrifarík óvissuferð   Athafna- og félagsmálamaður vestan af fjörðum, Björn Ingi Bjarnason, hafði flutt til Stokkseyrar sumarið 1999 og var svo lánsamur að lenda í slagtogi við sauðfjárbændur í hreppnum. Svo heppilega vildi til að sama dag og hrútasýningin var á Tóftum að til Önfirðingsins komu þrír sveitungar hans úr Hljómsveitinni Æfingu í heimsókn. Þetta voru; Árni Benediktsson, og bræðurnir Ingólfur Björnsson og Siggi Björns. Var strax ákveðið að fara með gestina í óvissuferð á hrútasýninguna. Þoka var yfir öllu og rigningarúði þegar haldið var af stað og gestirnir hlaðnir kvíða yfir því hvað væri í vændum enda höfðu þeir reynt nýbúann á Stokkseyri af ýmsu á fyrri tíð fyrir vestan. Árni býr nú á Selfossi, Ingólfur í Noregi og Siggi Björns í Berlín í Þýskalandi.   Mikil upplifun   Ekki var að sökum að spyrja að þetta kvöld á Tóftum var mikil upplifun og góð skemmtun fyrir gestina að vestan því enginn þeirra hafði farið á hrútasýningu áður. Þarna var fastmælum bundið að að mæta árið eftir að Tóftum á hrútasýninguna og þá með nokkur skemmtiatriði sem og var gert.   Örvar   Hrútavinafélagið Örvar á Suðurlandi var orðið til upp úr þessari óvissuferð að Tóftum haustið 1999. Hrútavinafélagið fagnar því í ár tuttugu ára afmæli og mun það verða gert með ýmsum hætti og ber þar hæst „Listasjóð alþýðu.“. Hrútavinafélagið Örvar hefur komið að og haft frumkvæði til ýmissa mannlífs- og menningarmála á Suðurlandi og víðar. Verður það ekki rakið hér að þessu sinni en aðeins nefnd til Bryggjuhátíð á Stokkseyri sem félagið  stóð fyrir með aðilum á staðnum og fleirum að koma í framkvæmd  sumarið  2004. Einnig „Samvinnuferðin – landsferð“ með forystusauðinn GORBA frá Brúnastöðum sem Hrútivinafélagið gaf í Forystufjársetrið að Svalbarði í Þistilfirði.   Þjóðlegt   Hrútavinafélagið vinnur í anda þess “að viðhalda og efla þjóðlega menningararfleið til sjávar og sveita og er samafl- brottfluttra Vestfirðinga og heimamanna á Suðurlandi” og sýna verkin vissulega slíkt á margan hátt. Grunnur félagsins liggur í bændamenningunni í Flóanum og vestfirskum sjómönnum og beitustrákum  eins og sést á því hvernig félagið varð til.   Félagið hefur fengið góða svörun við starfinu sem sést best á því að samkomur og uppákomur þess eru ætíð mjög vel sóttar. Hrútavinafélaginu er gríðarlega kær einstök viðurkenning sem það fékk nokkru eftir stofnun á samkomu í troðfullu félagsheimilinu Þjórsárveri. Sigurður Sigurðarson f.v. yfirdýralæknir kvaddi sér þar hljóðs og veitti félaginu áratuga heilbrigðisvottorð vegna hins margþætta mannlífs og menningarstarfs Hrútavina. Þetta vottorð er í fullu gildi enn.     Afmæliskveðjur Björn Ingi Bjarnason forseti Hrútavinafélagsins Örvars á Suðurlandi.   Eftir verðlaunaveitingu Hrútavinafélagsins Örvars á hrútasýningu að Tóftum árið 2001. F.v.: Steingrímur Pétursson, Hörður Jóelsson, Guðmundur Valur Pétursson, Einar Jóelsson, Sigurfinnur Bjarkarsson, Sævar Jóelsson, Bjarkar Snorrason og Björn Ingi Bjarnason, forseti Hrútavinafélagsins. Síðan lengst til hægri eru; Karl Þorgrímsson, Efri-Gegnishólum og Tryggvi Ágústsson frá Brúnastöðum.   Þegar Hrútavinafélagið Örvar heiðrar þá er heiðrað bæði alþýða og aðrir. Heiðraðir á 10 ára afmæli Hrútavinafélagsins 2009 voru.   F.v.:   Kristrún Ósk Kalmannsdóttir, húsmóðir, hagleikskona og umboðsmaður Morgunblaðsins, Margrét S. Frímannsdóttir, forstöðumaður á Litla-Hrauni, f.v. oddviti og alþingismaður, Guðrún Kristmannsdóttir húsmóðir og fiskverkakona í rúma hálfa öld, Ragnhildur Jónsdóttir, húsmóðir og meðhjálpari í Stokkseyrarkirkju, Grétar Zópaníasson, starfsmaður Árborgar og síðasti sveitarstjóri á Stokkseyri, Kristján Friðbergsson f.v. forstöðumaður á Kumbaravogi, Sigríður Kolbrún Guðjónsdóttir, f.v. hjúkrunarforstjóri á Kumbaravogi, Helga Jónasdóttir, húsmóðir og starfskona við Barnaskólann á Stokkseyri í rúm 30 ár, Theódór Guðjónsson f.v. skólastjóri Barnaskólans á Stokkseyri um árabil, og séra Úlfar Guðmundsson f.v. sóknarprestur á Eyrarbakka og Stokkseyri í áratugi.   Þegar Hrútavinafélagið Örvar á Suðurlandi varð 10 ára á árinu 2009 voru heiðraðir 10 af frumkvöðlum og kraftaverkamönnum félagsins. F.v.: Sigurður Sigurðarson f.v. yfirdýralæknir, Selfossi, Kristinn Jóhann Níelsson, tónlistarkennari og meðlimur í Hljómsveitinni GRANÍT í Vík í Mýrdal, Ólafur Helgi Kjartansson, sýslumaður, Selfossi, Siggeir Ingólfsson, yfirstrandvörður Hrútavinafélagsins, Eyrarbakka, Guðni Ágústsson, f.v. alþingismaður og ráðherrra, heiðursforseti Hrútavinafélagsins, Selfossi, Björn Harðarson, bóndí í Holti og formaður Búnaðarfélags Stokkseyrarhrepps, Guðrún Jóna Borgarsdóttir, bóndi að Tóftum, Stokkseyrarhreppi, Sævar Jóelsson, bóndi í Brautartungu, Stokkseyrarhreppi,  Bjarkar Snorrason, bóndi að Tóftum (Brattsholti) Stokkseyrarhreppi og guðfaðir Hrútavinafélagsins og Árni Johnsen, f.v. alþingismaður, Vestmannaeyjum.         Karlakór Selfoss og Jórukórinn á Selfossi á tónleikum í Menningarverstöðinni Hólmaröst á Stokkseyri. Hrútavinafélagið Örvar á stóran þátt í því hvernig Hraðfrystihúsi Stokkseyrar var breytt í Menningarverstöð.     21. október 2008, á 100 ára afmæli myndhöggvarans Sigurjóns Ólafssonar frá Eyrarbakka, stóð Hrútavinafélagið með fleirum fyrir 100 ljósa blysför að listaverki hans -Krían- sem stendur í Hraunprýði austan Litla-Hrauns.   Samkomuhúsið Gimli á Stokkseyri varð 90 ára á árinu 2011. Hrútavinafélagið stóð fyrir afmælistónleikum þar á Bryggjuhátínni 2011 með Hljómsveitinni GRANÍT frá Vík í Mýrdal og söngkonunni Hlín Pétursdóttur frá Stokkseyri. F.v.: Hróbjartur Vigfússon, Sveinn Pálsson, Auðbert Vigfússon, Guðmundur Pétur Guðgeirsson, Hlín Pétursdóttir, Kristinn J. Níelsson og Bárður Einarsson.

Stór stund í sögu Hrútavinafélagsins Örvars var þegar forystusauðurinn Gorbachev

frá Brúnastöðum í Flóa var gefinn Forystufjársetrinu að Svalbarði í Þistilfirði haustið

2014. F.v.: Skúli Ragnarsson, Ytra-Álandi, Björn Ingi Bjarnason, forseti Örvars, Tryggvi

Ágústsson, GORBI milli þeirra bræðra, Guðni Ágústsson, heiðursforseti Örvars,

Daníel Hansen, Svalbarði og Hargrét Hauksdóttir.

Þegar Hrútavinir koma saman þá er gaman. Hér er Jón Kr. Ólafsson á Bíldudal 70 ára

þann 22. ágúst 2010 og nokkrir Vestfirðingar með afmælisbarninu á Hvolsvelli.

F.v.: Jón Kr. Ólafsson, Magnús Björnsson, Ólafur Helgi Kjartansson, Hafliði Magnússon

og Pétur Bjarnason.

Hrútavinafélagið Örvar hefur gefið út dægurrit -Séð og jarmað- og er það gríðarlega

vinsælt. Það er í stóru broti á burðarmiklum pappír og plastað þykku plasti.

Upplagið hverju sinni er eitt eintak og staðsett í Skálanum á Stokkseyri fyrir gesti

og gangandi. Síðan  hefur -Séð og jarmað- verið lánað til lestrar víku í senn á: heimili,

fyrirtæki og stofnanir á Suðurlandi. Á myndinni er -Séð og jarmað- að koma í hús til

Guðrúnar Kristmannsdóttur í Brekkholt. Með henni eru; t.v.  Jón Jónsson og t.h.

er Þórður Guðmundsson.    

Kristján Runólfsson er höfuðskáld Hrútavinafélagsins Örvars. Hér flytur hann ljóð á samkomu hjá Hrútavinafélaginu í maí 2011. Blessuð sé minning hans.     Á 10 ár afmæli Hrútavinafélagsins Örvars árið 2009 var farið í fimm daga sögu- og menningarferð um Vestfirði. Hér eru Hrútavinir við minnisvarðann um Kollabúðafundina á Kollabúðaeyrum í Þorskafirði  sem haldnir voru á árunum 1849 til 1868. „Að viðhalda og efla þjóðlega menningararfleið til sjávar og sveita“ er eitt af markmiðum Hrútavinafélagsins Örvars. F.v.: Hlynur Gylfason, Ásmundur Sigurðsson, Gunnar Marel Friðþjófsson, Einar Loftur Högnason, Jóhann Páll Helgason, Bjarkar Snorrason, Hafliði Magnússon, Einar Valur Oddsson og Friðrik Sigurjónsson. Ljósm.: Björn Ingi Bjarnason.     Einn af hápunktum í 20 ára afmælishaldi Hrútavinafélagsins Örvars á síðustu vikum var heimsókn forseta félagsins, Björn Inga Bjarnasonar, á skrifstofu bæjarstjórans í Árborg, Gísla Halldórs Halldórssonar. Vel fór á með þeim Vestfirðingunum.          Bændablaðið fimmtudagurinn 7. nóvember 2019.   Skráð af Menningar-Bakki.

Ólafur Hannibalsson (1935 - 2015).

Merkir Íslendingar - Ólafur Hannibalsson

Ólaf­ur Hanni­bals­son fædd­ist á Ísaf­irði 6. nóv­em­ber 1935.

For­eldr­ar hans voru Sól­veig Sig­ríður Ólafs­dótt­ir hús­freyja, f. 1904 á Strand­selj­um í Ögur­sveit, d. 1997, og Hanni­bal Gísli Valdi­mars­son, alþing­ismaður og ráðherra, f. 1903 í Fremri-Arn­ar­dal við Skutuls­fjörð, d. 1991.

Ólaf­ur lauk stúd­ents­prófi frá Mennta­skól­an­um á Laug­ar­vatni árið 1956 og stundaði nám við há­skól­ann í Delaware í Banda­ríkj­un­um og við hag­fræðihá­skól­ann í Prag í Tékklandi á ár­un­um 1957 til 1962. Hann starfaði hjá Loft­leiðum í New York, var rit­stjóri Frjálsr­ar þjóðar 1964-1970, með árs­hléi 1968 þegar hann vann að haf­rann­sókn­um. Hann var skrif­stofu­stjóri ASÍ 1971-1977. Ólaf­ur var varaþingmaður Sjálf­stæðis­flokks­ins í Vest­fjarðakjör­dæmi 1995-1999.
 

Um tíu ára skeið til árs­ins 1987 var Ólaf­ur bóndi í Selár­dal og síðan blaðamaður, rit­höf­und­ur og rit­stjóri. Ásamt Jóni Hjalta­syni og Hjalta Ein­ars­syni skrifaði hann 50 ára sögu Sölu­miðstöðvar hraðfrysti­hús­anna, sem út kom 1997. Hann þýddi Sögu þorsks­ins eft­ir Mark Kurlan­sky og skráði ásamt konu sinni Sól­ar­meg­in, end­ur­minn­ing­ar Her­dís­ar Eg­ils­dótt­ur kenn­ara. Síðustu árin vann Ólaf­ur að Djúp­manna­tali, skrá ábú­enda við Ísa­fjarðar­djúp frá 1801 til 2011 og er ritið komið út.

Ólaf­ur lét sig þjóðmál miklu varða, tók virk­an þátt í ýms­um aðgerðum, ritaði ótal grein­ar og hélt út­varps­er­indi um inn­lend og er­lend mál­efni.

Eig­in­kona Ólafs er Guðrún Pét­urs­dótt­ir lífeðlis­fræðing­ur, f. 1950. For­eldr­ar henn­ar voru Pét­ur Bene­dikts­s­son, alþing­ismaður og banka­stjóri, og Guðrún Eggerts­dótt­ir Briem. Dæt­ur Ólafs og Guðrún­ar eru Ásdís og Marta. Börn Ólafs með fyrri eig­in­konu sinni, Önnu G. Kristjáns­dótt­ur kenn­ara, f. 1935, eru Hugi, Sól­veig og Krist­ín.

Skráð af Menningar-Bakki.

Sviðaveisla Björns Hilmarssonar og félaga

Sviðaveisla Björns Hilmarssonar og félaga var haldin að Stað á Eyrarbakka í gærkvöldi,  2. nóv. 2019.

Fjölmenni var í sviðaveislunni eins og sjá má á myndum sem Hrútavinafélagið Örvar á Suðurlandi færði til filmu.

 

Á þessari slóð eru 32 myndir:

http://menningarstadur.123.is/photoalbums/292474/


 

Nokkrar myndir hér:

. . . . . . . . . . . . . . . . Skráð af Menningar-Bakki.